Masa da masaymış ha

Ve açılır bir kez daha bir yeni hayat sahnesi...

Newsweek Türkiye’nin beş ay süren hazırlık evresiyle beraber yaklaşık iki buçuk yıllık macerası aniden son buldu. Newsweek Türkiye gibi doğumundan itibaren naçizane pay sahibi olduğu durumlarda sahiplenme duygusu, insanın mutlu olduğu bir iş yaparken hissettiği aidiyet duygusuyla yarışabiliyor.

İşte o zaman, yayın hayatına başladıktan birkaç ay sonra en çok alıntılanan dergi olan, kapanmadan sadece dört gün önce yılın kapağı seçilen, çeşitli ödüller alan bir yayından çok hayatınızın tam içinden bir anlamı ve amacı da bırakmış oluyorsunuz geride. Hâlâ duymayanlar ve duyunca inanamayanlar olsa da, sayısı belirsiz gün doğumuna klavyelerin tuş sesleri, uykusuzluktan kısılmış gözler, sert kahveler ve tartışmalar eşlik etmiş olsa da hayatın bir dönemecine daha geliverdiğinizde elden gelen yeni başlangıçların tohumunu atmaktan öteye geçemiyor.

Köşebaşlarından ibaret çünkü hayat ve dönülecek usulca her birinden. Ve bu konuda, Radikal Kitap’ın bu haftaki sayısında Figen Şakacı’nın ünlü Rus yazar Nabokov’un “Konuş, Hafıza” kitabı (İletişim Yayınları) hakkındaki yazısında kitaptan yaptığı alıntı yardımcı olabilir (Alıntıyı alıntılamak konulu eleştirilere açığım.):

“Tabiat, yaşı kemale ermiş bir insandan, yolculuğun başını ve sonunu, tıpkı bu ikisi arasında görülen olağanüstü hayaller gibi, umursamazca kabullenmesini bekler. Hayal gücünün, ölümsüzlerin ve olgunlaşmamışların tattığı o yüce hazzın, bir hududu olmalıdır. Yaşamdan tat almanın koşulu, onun tadını haddinden fazla çıkarmamaktır.”

Newsweek Türkiye de hayatın içinde, hayatın kendisine çok benzer bir yolculuktu. Her ne kadar tadını haddinden fazla çıkarmış hissetmesek de… Yeni başlangıçta ise, işin getirdiği zamansızlık nedeniyle yeterince ilgilenilmeyen bu blog, kitaplıktan her daim göz kırpan okunmamış kitaplar, itinayla bekletilen güzel ciltli boş defterler, az kullanılmış kalemler, sert kahveler ve yeni gün doğumları olacak. Hepsi de fotoğraftaki masada olacak. Masa deyince, hatırlattığı şiiri anmamak olmaz. Edip Cansever’in “Yerçekimli Karanfil” (Adam Yayınları, Toplu Şiirleri I) kitabındaki “Masa da Masaymış Ha” adlı şiiri elbette…

Adam yaşama sevinci içinde

Masaya anahtarlarını koydu

Bakır kâseye çiçekleri koydu

Sütünü yumurtasını koydu

Pencereden gelen ışığı koydu

Bisiklet sesini çıkrık sesini

Ekmeğin havanın yumuşaklığını koydu

Adam masaya

Aklında olup bitenleri koydu

Ne yapmak istiyordu hayatta

İşte onu koydu

Kimi seviyordu kimi sevmiyordu

Adam masaya onları da koydu

Üç kere üç dokuz ederdi
Adam koydu masaya dokuzu

Pencere yanındaydı gökyüzü yanında

Uzandı masaya sonsuzu koydu

Bir bira içmek istiyordu kaç gündür

Masaya biranın dökülüşünü koydu

Uykusunu koydu uyanıklığını koydu

Tokluğunu açlığını koydu.

Masa da masaymış ha

Bana mısın demedi bu kadar yüke

Bir iki sallandı durdu
Adam ha babam koyuyordu